дабрабы́т, -у, М -бы́це, м.

Дастатак, забяспечанасць.

Клапаціцца пра д. народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабрабы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабрабы́т
Р. дабрабы́ту
Д. дабрабы́ту
В. дабрабы́т
Т. дабрабы́там
М. дабрабы́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дабрабы́т, -ту м.

1. (достаток) благосостоя́ние ср., благополу́чие ср.;

д. сям’і́ — благосостоя́ние (благополу́чие) семьи́;

2. (наличие всех удобств) благоустро́йство ср.;

кло́паты аб бы́це го́рада — забо́та о благоустро́йстве го́рода

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабрабы́т, ‑у, М ‑быце, м.

Дастатак, матэрыяльная забяспечанасць. Клапаціцца пра дабрабыт савецкіх людзей. □ [Лукаш] зразумеў, што жыццё — гэта не толькі свой дабрабыт, маленькае асабістае шчасце або гора, а нешта значна большае і глыбейшае. Чарнышэвіч. // Добрыя ўмовы быту; добраўпарадкаванасць. Дабрабыт горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДАБРАБЫ́Т,

забеспячэнне насельніцтва матэрыяльнымі і духоўнымі дабротамі, г. зн. прадметамі, паслугамі і ўмовамі, якія задавальняюць пэўныя чалавечыя патрэбнасці. Залежыць ад узроўню развіцця прадукцыйных сіл і характару пануючых у грамадстве вытв. адносін. Дабрабыт выяўляецца сістэмай паказчыкаў, што характарызуюць узровень жыцця.

т. 5, с. 557

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дабрабы́т м

1. (дастатак) Wóhlstand m -(e)s;

2. (добрыя ўмовы побыту) béstmögliche Éinrichtung; vórbildliche Órdnung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дабрабы́т ’дабрабыт’ (БРС). Укр. добро́бут, польск. dobrobyt ’тс’. Магчыма, у бел. мове (таксама ўкр.) запазычанне з польск. мовы. Лексема гэта тэрытарыяльна абмежаваная і магчымасць запазычання вельмі верагодная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забяспе́чанасць, -і, ж.

1. Матэрыяльны дабрабыт, дастатак.

Поўная з.

2. Ступень забеспячэння чым-н.

З. школ падручнікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

well-being [ˈwelˌbi:ɪŋ] n. дабрабы́т, даста́так;

the well-being of the nation дабрабы́т краі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

благосостоя́ние ср. дабрабы́т, -ту м.; даста́так, -тку м., бага́цце, -цця ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)