дабо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабо́р
Р. дабо́ру
Д. дабо́ру
В. дабо́р
Т. дабо́рам
М. дабо́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дабо́р, -ру м. добо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабо́р, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дабіраць — дабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добо́р дабо́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)