гітары́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гітары́стка гітары́сткі
Р. гітары́сткі гітары́стак
Д. гітары́стцы гітары́сткам
В. гітары́стку гітары́стак
Т. гітары́сткай
гітары́сткаю		 гітары́сткамі
М. гітары́стцы гітары́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гітары́стка ж. гитари́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гітары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да гітарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гітары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на гітары.

|| ж. гітары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. гітары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гитари́стка гітары́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)