Verbum

анлайнавы слоўнік

Гі́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гіры (в.) 1/533 (к.), 534; 3/490

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гіры В. В. 3/490—491

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гі́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разнава́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае іншую, чым другі (другія), вагу; неаднолькавай вагі. Разнавагавыя гіры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́ра ж., в разн. знач. ги́ря;

гі́ры для вагі́ — ги́ри для весо́в;

падніма́ць гі́ры — спорт. поднима́ть ги́ри;

гадзі́ннік з гі́рамі — часы́ с ги́рями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атле́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сістэма спартыўных практыкаванняў, якія патрабуюць рознабаковай фізічнай падрыхтоўкі.

○

Лёгкая атлетыка — від спорту — бег, хадзьба, скачкі, кіданне кап’я, дыска і пад.

Цяжкая атлетыка — від спорту — падняцце цяжару: штангі, гіры і пад.

|| прым. атлеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіравы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да гіры, звязаны з гірай (гірамі) (у 1 знач.). Гіравыя практыкаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Падвесіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пападвешваць лямпы. □ Павекі зрабіліся цяжкія, нібы хто гіры да іх пападвешваў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрацэфа́лія

(ад акра- + -цэфалія)

анамалія формы чэрапа, гіры якой галава выцягнута ўверх накшталт вежы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)