Гіруці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гіруці́
Р. Гіруцё́ў
Д. Гіруця́м
В. Гіруці́
Т. Гіруця́мі
М. Гіруця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)