гіро́бус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіро́бус |
гіро́бусы |
| Р. |
гіро́буса |
гіро́бусаў |
| Д. |
гіро́бусу |
гіро́бусам |
| В. |
гіро́бус |
гіро́бусы |
| Т. |
гіро́бусам |
гіро́бусамі |
| М. |
гіро́бусе |
гіро́бусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гіро́бус
[ад гіра- + (омні)бус]
транспартны сродак для перавозкі пасажыраў на кароткія адлегласці, які рухаецца за кошт кінетычнай энергіі, што накапляецца ў махавіку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
жыро́бус
[ад гр. gyros = кола, круг + (омні)бус]
тое, што і гіробус.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)