гіперто́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на гіпертанічную хваробу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіперто́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіперто́нік гіперто́нікі
Р. гіперто́ніка гіперто́нікаў
Д. гіперто́ніку гіперто́нікам
В. гіперто́ніка гіперто́нікаў
Т. гіперто́нікам гіперто́нікамі
М. гіперто́ніку гіперто́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіперто́нік м., разг. гиперто́ник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіперто́нік, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які хварэе гіпертанічнай хваробай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіперто́нік м. разм. Hypertóniker m -s, -, Hóchdruckkranke (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гиперто́ник мед., разг. гіперто́нік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)