гінафо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гінафо́р гінафо́ры
Р. гінафо́ра гінафо́раў
Д. гінафо́ру гінафо́рам
В. гінафо́р гінафо́ры
Т. гінафо́рам гінафо́рамі
М. гінафо́ры гінафо́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гінафо́р

(ад гіна- + -фор)

верхняя частка кветаложа паміж андрацэем і гінецэем, што мае выгляд ножкі з размешчанымі на канцы песцікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)