гідрана́ўт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гідрана́ўт гідрана́ўты
Р. гідрана́ўта гідрана́ўтаў
Д. гідрана́ўту гідрана́ўтам
В. гідрана́ўта гідрана́ўтаў
Т. гідрана́ўтам гідрана́ўтамі
М. гідрана́ўце гідрана́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гідрана́ўт м. гидрона́вт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГІДРАНА́ЎТ

(ад гідра... + грэч. nautēs мараплавец),

акванаўт, чалавек, які прайшоў спец. падрыхтоўку і здольны доўгі час (на працягу многіх сутак) знаходзіцца ў падводным апараце без выхаду на паверхню. Выконвае падводныя работы ці даследаванні.

т. 5, с. 230

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гідрана́ўт

(ад гідра- + -наўт)

тое, што і акванаўт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрана́ўт

(ад гр. hydor = вада + nautes = мараплавец)

тое, што і акванаўт.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гидрона́вт гідрана́ўт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АКВАНА́ЎТ,

гл. Гідранаўт.

т. 1, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)