гі́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гі́дкі гі́дкая гі́дкае гі́дкія
Р. гі́дкага гі́дкай
гі́дкае		 гі́дкага гі́дкіх
Д. гі́дкаму гі́дкай гі́дкаму гі́дкім
В. гі́дкі (неадуш.)
гі́дкага (адуш.)		 гі́дкую гі́дкае гі́дкія (неадуш.)
гі́дкіх (адуш.)
Т. гі́дкім гі́дкай
гі́дкаю		 гі́дкім гі́дкімі
М. гі́дкім гі́дкай гі́дкім гі́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гі́дкі обл. отврати́тельный, га́дкий, ме́рзкий, проти́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́дкі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Гадкі. Чорная, гідкая, страшная кроў паплыла ў .. [лесніка] з галавы, пэцкала новы жупан, стрэльбу. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́дкі ábscheulich, wíderlich, ékelhaft, schéußlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obrzydliwy

агідны, гідкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́дкі гл брыдкі, aгідны, гідкі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ohydny

агідны, паскудны, гідкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Ізгі́дзіць, ізгы́дыты ’зганіць, абгаварыць’ (брэсц., Нар. лексіка, 77). Ад гідкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

detestable

[dɪˈtestəbəl]

adj.

ненаві́сны; агі́дны; гі́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агі́дны

1. wíderlich, ábstoßend; ékelhaft;

2. (брыдкі, гідкі) schéußlich, níchtswürdig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)