гіда́льга

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гіда́льга гіда́льга
Р. гіда́льга гіда́льга
Д. гіда́льга гіда́льга
В. гіда́льга гіда́льга
Т. гіда́льга гіда́льга
М. гіда́льга гіда́льга

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіда́льга нескл., м., ист. гида́льго

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіда́льга, нескл., м.

Гіст. Іспанскі дваранін.

[Ісп. hidalgo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІДА́ЛЬГА,

малая планета № 944. Дыяметр 43 км. Адлегласць ад Сонца 1,9—9,7 а.а. Мае самую вял. паўвось арбіты сярод вядомых малых планет; нахіл і эксцэнтрысітэт арбіты 42,5° і 0,66 адпаведна. Перыяд абарачэння вакол Сонца 13,7 года. Адкрыта В.Баадэ (Германія, 1920).

т. 5, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гіда́льга

гл. ідальга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іда́льга, гіда́льга

(ісп. hidalgo)

дробнамаянтковы рыцар у сярэдневяковай Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гида́льго ист. гіда́льга нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)