Гіда А. 1/426

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гіда-і-Спана К. 1/425

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гі́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гі́д гі́ды
Р. гі́да гі́даў
Д. гі́ду гі́дам
В. гі́да гі́даў
Т. гі́дам гі́дамі
М. гі́дзе гі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гид гід, род. гі́да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

guided tour [ˌgaɪdɪdˈtʊə] n. экску́рсія ў суправаджэ́нні гі́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conduct​2 [kənˈdʌkt] v.

1. ве́сці, право́дзіць (сход, работу); кірава́ць

2. : conduct oneself fml паво́дзіць сябе́

3. дырыжы́раваць

4. право́дзіць (цяпло, электрычнасць)

5. суправаджа́ць, вадзі́ць;

a conducted tour вандро́ўка (экску́рсія) у суправаджэ́нні гі́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)