гушча́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гушча́р |
гушчары́ |
| Р. |
гушчару́ |
гушчаро́ў |
| Д. |
гушчару́ |
гушчара́м |
| В. |
гушча́р |
гушчары́ |
| Т. |
гушчаро́м |
гушчара́мі |
| М. |
гушчары́ |
гушчара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гушча́р, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Густы ўчастак лесу.
Непралазны г.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гушча́р, -ру́ м. ча́ща ж., гу́ща ж., чащо́ба ж.;
лясны́ г. — лесна́я ча́ща (гу́ща, чащо́ба)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гушча́р, ‑у, м.
Густы ўчастак лесу. Непралазны гушчар. □ Загудзеў гушчар высозны — Беразняк, дубы і сосны, ліпы, ясені, яліны, Явары, кляны, асіны. Муравейка. // Густы зараснік чаго‑н. У чарацяным гушчары шчабеча ды шастае нейкая птушыная дробязь. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гушча́р м Díckicht n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гушча́р Густы, непралазны лес; нетры (БРС). Тое ж гушча́рь, гушчаррё (Слаўг.), гушча́рнік. (БРС), гушча́рня (Навагр.), гушчарня́ (Нясв., Слаўг.), гушчэр (Пух., Рэч.).
□ х. Гушча́р Мядз.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
гушчар; гушчарнік, гушчарняк, гушчарня, гушчэча, гушчыня (разм.); чашчоба (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
гушча́рнік, -у, мн. -і, -аў, м.
Тое, што і гушчар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гушчэ́ча, -ы, ж. (разм.).
Тое, што і гушчар.
З лазовай гушчэчы не выбрацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
непрахо́дны, -ая, -ае.
Праз які немагчыма або цяжка прабрацца, прайсці.
Н. гушчар.
|| наз. непрахо́днасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)