Гу́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гу́тава
Р. Гу́тава
Д. Гу́таву
В. Гу́тава
Т. Гу́тавам
М. Гу́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гутава (в.) 4/96, 266 (к.); 5/33 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГУ́ТАВА,

вёска ў Драгічынскім р-не Брэсцкай вобл. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 14 км на У ад горада і 21 км ад чыг. ст. Драгічын, 124 км ад Брэста. 504 ж., 201 двор (1997). Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, аддз. сувязі. Магіла ахвяр фашызму.

т. 5, с. 548

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)