гусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца густым або больш густым.

Лес гусцее.

Туман гусцее.

|| зак. загусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е і пагусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гусце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гусце́е гусце́юць
Прошлы час
м. гусце́ў гусце́лі
ж. гусце́ла
н. гусце́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гусце́ць несов., в разн. знач. густе́ть, станови́ться гу́ще; (о лесе и т.п. — ещё) станови́ться ча́ще;

лес гусце́е — лес густе́ет (стано́вится гу́ще, ча́ще);

тума́н гусце́е — тума́н густе́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гусце́ць, ‑ее; незак.

1. Станавіцца густым або больш густым (у 1 знач.). Юзя тым часам ужо мінула дарогу, увайшла ў лес, які ўсё больш гусцеў. Бажко.

2. Станавіцца больш канцэнтраваным, густым (у 2 знач.). Цеста гусцее. // Траціць блякласць, станавіцца больш яркім (пра колеры, фарбы і пад.). Ледзь прыкметна гусцее блакіт неба.

3. Станавіцца больш шчыльным, малапранікальным для зроку, святла. За акном гусцеў змрок цёплага летняга вечара. Мележ.

4. Паўтарацца больш часта, праз меншыя прамежкі часу. Пяшчотныя зычныя грэлі салаўя запоўнілі пакой. Спачатку гукі былі рэдкія, нясмелыя, потым пачалі гусцець, перасыпаліся срэбрам. Бядуля.

5. Станавіцца больш нізкім, прыглушаным (пра гукі, голас).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусце́ць dick(er) wérden, dicht(er) wérden, sich verdíchten; úndurchdringlich wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́снуць, гусце́ць dick(er) wérden, dicht(er) wérden, sich verdíchten; úndurchdringlich wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагусце́ць гл. гусцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загусце́ць гл. гусцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гушча́ць несов., см. гусце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загустева́ть несов. загуса́ць, гусце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)