густо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. густо́та
Р. густо́ты
Д. густо́це
В. густо́ту
Т. густо́тай
густо́таю
М. густо́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

густота́ гушчыня́, -ні́ ж., густата́, -ты́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

густата́ ж., в разн. знач. густота́;

г. ле́су — густота́ ле́са;

г. це́ста — густота́ те́ста;

г. насе́льніцтва — густота́ населе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́чнасць ж. (о растениях) бу́йность, густота́, пы́шность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гущина́ прост.

1. см. густота́;

2. см. гу́ща​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́ленасць ж.

1. (густота населения) населённость;

2. (наличие населения) обита́емость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

частата́ ж.

1. частота́;

2. частота́; густота́; пло́тность;

1-2 см. ча́сты;

3. спец. частота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

густы́ж Стары лес, які зарос густым драбналессем, хмызам, лазой, крапівой, ажынай на нізкім месцы (Слаўг.). Тое ж гусцві́нь, гусцвіна́, гусце́ж, гусці́ж, густы́ш, гусце́ча, густэча, густата́, густота (Слаўг.), гусцвіна (Хрэст. па гіст. бел. мовы, 1961, 464), гусце́р (Віц. Нік. 1895, Грыг. 1838—1840), гусце́ча (Пар.), гусця́ж (Слаўг., Краўчанка. Над хвалямі Прыпяці, 1964, 164), гусця́р, гусцярва́ (Віц. Нік. 1895).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)