густава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
густу́ю |
густу́ем |
| 2-я ас. |
густу́еш |
густу́еце |
| 3-я ас. |
густу́е |
густу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
густава́ў |
густава́лі |
| ж. |
густава́ла |
| н. |
густава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
густу́й |
густу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
густу́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
густава́ць несов., обл. смакова́ть; про́бовать на вкус
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
густава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.
Абл. Спрабаваць на смак. // Па смаку падыходзіць адно да другога. [Джузепе:] А дай-тка мне, Джакобе, смажаніны, Каб ведаць, як яна густуе З віном вось гэтым. Клімковіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)