гу́ста нареч., в разн. знач. гу́сто;

г. пасе́янае жы́та — гу́сто посе́янная рожь;

г. зва́раны сіро́п — гу́сто сва́ренный сиро́п;

г. пачырване́ў — гу́сто покрасне́л;

◊ то г., то пу́ста — то гу́сто, то пу́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гу́ста,

1. Прысл. да густы.

2. безас. у знач. вык. Вельмі многа, поўна, у дастатку. — Ну, гэта не заўсёды так бывае, — запярэчыў Саўка, — калі пуста, а калі і густа. Колас. // (з адмоўем: не густа). Вельмі мала. Камуністаў у раёне было не дужа густа, і амаль усе яны стаялі на адказных работах. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́ста прысл гл густы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

густа... і густа-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. густы, напр.: густавалосы, густалісты, густанаселены, густацёрты, густацякучы, густазялёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

густа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «густы», напрыклад: густавалосы, густацёрты, густашэрсны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́сто нареч. гу́ста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кру́то​II нареч. (густо) гу́ста;

кру́то посоли́ть гу́ста пасалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

барвя́нец, -нцу, м.

Густа-чырвоны, пурпуровы колер.

Дрэвы змянілі зялёны ўбор на б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кусці́сты, -ая, -ае.

Які расце густа, кустом.

Кусцістая пшаніца.

|| наз. кусці́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перанасе́лены, -ая, -ае.

Населены густа, звыш меры.

П. раён.

|| наз. перанасе́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)