гуро́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гуро́чнік
Р. гуро́чніку
Д. гуро́чніку
В. гуро́чнік
Т. гуро́чнікам
М. гуро́чніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуро́чнік, -ку м., см. агуро́чнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cucumber

[ˈkju:kʌmbər]

n.

1) гуро́к -ка́ m., pl.

2) гуро́чнік -у m.

•

- cool as a cucumber

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)