гурма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гурма́нскі гурма́нская гурма́нскае гурма́нскія
Р. гурма́нскага гурма́нскай
гурма́нскае		 гурма́нскага гурма́нскіх
Д. гурма́нскаму гурма́нскай гурма́нскаму гурма́нскім
В. гурма́нскі (неадуш.)
гурма́нскага (адуш.)		 гурма́нскую гурма́нскае гурма́нскія (неадуш.)
гурма́нскіх (адуш.)
Т. гурма́нскім гурма́нскай
гурма́нскаю		 гурма́нскім гурма́нскімі
М. гурма́нскім гурма́нскай гурма́нскім гурма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гурма́нскі гурма́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гурма́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы гурману; такі, як у гурмана. Гурманскі густ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Любіцель і знаток вытанчаных страў.

|| ж. гурма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. гурма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гурма́нский гурма́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)