Verbum

анлайнавы слоўнік

гу́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гу́ра	гу́ры
Р.	гу́ры	гу́р
Д.	гу́ры	гу́рам
В.	гу́ру	гу́ры
Т.	гу́рай гу́раю	гу́рамі
М.	гу́ры	гу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гу́ра ж., обл. сугро́б м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гура

Том: 7, старонка: 199.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Гу́ра ’гурба (снегу)’ (Сцяц., Сцяшк., Шат., Бяльк., Жд. 2, Шатал.; гл. яшчэ Яшкін, дзе прыводзяцца і іншыя значэнні). Параўн. ст.-бел. гура ’верх’ (з XVI ст.; < польск. góra, гл. Булыка, Запазыч., 86). Зэльв., гродз. гура ’гурба’, бясспрэчна, таксама запазычана з польск. мовы (аб гэтым можа сведчыць гук ‑у‑). Аб польск. слове гл. Слаўскі, 1, 330–331. Іначай Трубачоў, Эт. сл., 7 (пад *gurati): бел. лексема — аддзеяслоўнае ўтварэнне на бел. глебе. Параўн. яшчэ ўкр. гура ’маса, гурт’ (Грынч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гу́ра

1. Гурба снегу (БРС).

2. Высокае месца, горка, узгорак (Жыт., Драг.). Тое ж гу́рка, пагу́рак (Драг.), падгу́р'е (Слаўг.), гу́рачка (Рагач.).

3. Вялікая снежная гара, якую абліваюць вадой для катання на санках (Рэч.).

4. Лоўж галля (Стол.).

5. Верх чаго-небудзь, насыпаная горка (Жытк.).

□ ур. Гу́ры (1909) каля в. Слаўня Слаўг. (ЦДГА БССР, ф. 2193, спр. 129), Слабодка Гуры (1884, 1901) Арш. пав. (Макс. Пр., 35), в. Гурка Драг., вв. Гурькі, Белагу́рава Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Зялёна-Гура

т. 7, с. 125

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Яленя-Гура

т. 18, кн. 1, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Зялёна-Гу́ра ж Zielona Góra [ʒjɛ´lɔna´gʊra] n -s, Grǘnberg n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Góra

ж. г. Гура

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Jelenia Góra

ж. г. Яленя-Гура

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)