гуме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуме́нны гуме́нная гуме́ннае гуме́нныя
Р. гуме́ннага гуме́ннай
гуме́ннае		 гуме́ннага гуме́нных
Д. гуме́ннаму гуме́ннай гуме́ннаму гуме́нным
В. гуме́нны (неадуш.)
гуме́ннага (адуш.)		 гуме́нную гуме́ннае гуме́нныя (неадуш.)
гуме́нных (адуш.)
Т. гуме́нным гуме́ннай
гуме́ннаю		 гуме́нным гуме́ннымі
М. гуме́нным гуме́ннай гуме́нным гуме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуме́нны гумённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гумна. Гуменныя вароты. □ Віктар прыціснуўся да сцяны пад нізкай гуменнай страхою. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гумно́, -а́, мн. гу́мны і (з ліч. 2, 3, 4) гумны́, -аў, н.

Вялікая халодная будыніна для складвання і абмалоту збожжа, а таксама пляцоўка перад гэтай будынінай.

|| прым. гуме́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гумённый гуме́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)