гузава́ты, -ая, -ае.

3 гузамі і пукатасцямі.

Гузаватая асіна.

|| наз. гузава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гузава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гузава́ты гузава́тая гузава́тае гузава́тыя
Р. гузава́тага гузава́тай
гузава́тае		 гузава́тага гузава́тых
Д. гузава́таму гузава́тай гузава́таму гузава́тым
В. гузава́ты (неадуш.)
гузава́тага (адуш.)		 гузава́тую гузава́тае гузава́тыя (неадуш.)
гузава́тых (адуш.)
Т. гузава́тым гузава́тай
гузава́таю		 гузава́тым гузава́тымі
М. гузава́тым гузава́тай гузава́тым гузава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гузава́ты шишкова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гузава́ты, ‑ая, ‑ае.

Няроўны, з гузамі і пукатасцямі. Гузаваты лоб. Гузаватая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гузава́ты béulenähnlich, béulenartig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шишкова́тый гузава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

guzowaty

гузаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бугри́стый

1. узго́ркаваты, узго́рысты;

2. (неровный) гузава́ты, шышкава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

knóllig

a гузава́ты, шышкава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gnarled

[nɑ:rld]

adj.

сукава́ты, гузава́ты, скры́ўлены (пра дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)