гу́жам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
гу́жам - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гу́жам, прысл.

1. На калёсах ці санях.

Вазіць лес г.

2. Адзін за адным.

Па вузкай сцяжынцы ўсе ішлі г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́жам нареч.

1. (конной тягой) гужо́м;

2. верени́цей, гусько́м, гужо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́жам, прысл.

1. На калёсах або санях. Вазіць бярвенне гужам.

2. Чарадой, адзін за адным. І чуюць птушкі — холад, сцюжа Краіну раптам агартаюць... Са смуткам у грудзях яны гужам У край чужацкі адлятаюць. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́жам прысл mit einem Pférdefuhrwerk; auf [mit] einem Pférdewagen (на возе), auf [mit] einem Pférdeschlitten (на санях)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́ж гужы́
Р. гу́жа
гужа́		 гужо́ў
Д. гу́жу
гужу́		 гужа́м
В. гу́ж гужы́
Т. гу́жам
гужо́м		 гужа́мі
М. гу́жы
гужы́		 гужа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гужо́м нареч. гу́жам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цу́гам, прысл.

1. Гужам, адзін за адным.

Коні ішлі ц.

2. Запрэжкай у дзве або тры пары коней, якія ідуць адна за адной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gänsemarsch

m

im ~ géhen* — ісці́ гу́жам [адзі́н за адны́м]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гусько́м нареч. адзі́н за адны́м; гу́жам; (об упряжке) наўсця́ж, цу́гам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)