гудро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гудро́нны |
гудро́нная |
гудро́ннае |
гудро́нныя |
| Р. |
гудро́ннага |
гудро́ннай
гудро́ннае |
гудро́ннага |
гудро́нных |
| Д. |
гудро́ннаму |
гудро́ннай |
гудро́ннаму |
гудро́нным |
| В. |
гудро́нны (неадуш.)
гудро́ннага (адуш.) |
гудро́нную |
гудро́ннае |
гудро́нныя (неадуш.)
гудро́нных (адуш.) |
| Т. |
гудро́нным |
гудро́ннай
гудро́ннаю |
гудро́нным |
гудро́ннымі |
| М. |
гудро́нным |
гудро́ннай |
гудро́нным |
гудро́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гудро́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гудрону. Гудронны пах. // Пакрыты гудронам. Гудронная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гудро́н, -у, м.
Чорнае смалістае рэчыва, якое атрымліваецца пры перагонцы нафты.
|| прым. гудро́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)