гу́бавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́бавы |
гу́бавая |
гу́бавае |
гу́бавыя |
| Р. |
гу́бавага |
гу́бавай гу́бавае |
гу́бавага |
гу́бавых |
| Д. |
гу́баваму |
гу́бавай |
гу́баваму |
гу́бавым |
| В. |
гу́бавы гу́бавага |
гу́бавую |
гу́бавае |
гу́бавыя |
| Т. |
гу́бавым |
гу́бавай гу́баваю |
гу́бавым |
гу́бавымі |
| М. |
гу́бавым |
гу́бавай |
гу́бавым |
гу́бавых |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гу́ба, -ы, мн. -ы, губ, ж.
Тоўсты, падобны на капыт грыб, які паразітуе на дрэвах і выклікае гніенне драўніны.
|| прым. гу́бавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асмапо́р
(н.-лац. osmoporus)
губавы базідыяльны грыб сям. паліспоравых, які расце на мёртвай драўніне хвойных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
глеяфі́л
(н.-лац. gleophyllum)
губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце ў лясах на пнях, ламаччы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
і́рпекс
(н.-лац. ігрех)
губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце на пнях, мёртвых ствалах дрэў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэда́лея
(н.-лац. daedalea)
губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які трапляецца на пнях, драўніне лісцевых парод дрэў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
карты́цыум
(н.-лац. carticium)
губавы базідыяльны грыб сям. картыцыевых, які пасяляецца на драўніне, на пабудовах з сырога лесаматэрыялу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
палісты́ктус
(н.-лац. polystictus)
губавы базідыяльны грыб сям. гіменахетавых, які расце на пнях, драўніне і каранях хвойных дрэў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вара́рыя
(н.-лац. vararia)
губавы базідыяльны грыб сям. лахнакладыевых, які расце на драўніне і кары хвойных, зрэдку лісцевых парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лянзі́тэс
(н.-лац. lenzites)
губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце на адмерлай драўніне лісцевых парод, выклікае белую гніль.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)