гуа́ш, -ы, ж.

Непразрыстая фарба, а таксама карціна, малюнак, выкананыя гэтай фарбай.

|| прым. гуа́шавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуа́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гуа́ш
Р. гуа́шы
Д. гуа́шы
В. гуа́ш
Т. гуа́шшу
М. гуа́шы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуа́ш ж., жив. гуа́шь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуа́ш, ‑ы, ж.

1. Непразрыстая фарба, расцёртая на вадзе з клеем і прымессю бяліл.

2. Карціна, малюнак, выканання гэтай фарбай.

[Фр. gouache.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гуаш 4/5, 74, 430; 10/540

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГУА́Ш

(франц. gouache ад італьян. guazzo вадзяная фарба),

фарба з тонка расцёртых пігментаў і водна-клеявых сувязных з дамешкай бяліл, а таксама жывапіс гэтымі фарбамі. Ужываецца для жывапісу па паперы, кардоне, фанеры, палатне, шоўку. Узнікла як разнавіднасць акварэлі, адрозніваецца ад яе гушчынёй, непразрыстасцю, матавасцю тонаў, часта спалучаецца з ёю. Была вядома ў Стараж. Егіпце. Шырока выкарыстоўвалася ў сярэднія вякі ў кніжнай мініяцюры, з часоў Адраджэння — для эскізаў, кардонаў фрэсак, партрэтных мініяцюр. Адзін з асн. матэрыялаў плаката, кніжнай графікі, дэкарацый, афарміцельскіх работ. У тэхніцы гуашы працавалі мастакі: А.Тычына, І.Ахрэмчык, Л.Лейтман, М.Тарасікаў, І.Немагай, М.Селяшчук, А.Л ось, У.Шапялевіч і інш.

У.І.Рынкевіч.

т. 5, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гуа́ш ж. (гатунак фарбы і карціна, выкананая гэтай фарбай) Guásch f -, -en, Gouache [gwa(:)ʃ] f -, -n [gwa(:)ʃn]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гуа́ш

(фр. gouache, ад іт. guazzo = вадзяная фарба)

фарба з тонка расцёртых пігментаў з прымессю клею і бялілаў, а таксама жывапіс гэтымі фарбамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гуа́шь жив. гуа́ш, -шы ж., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gwasz, ~u

м. гуаш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)