грэ́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грэ́ты |
грэ́тая |
грэ́тае |
грэ́тыя |
| Р. |
грэ́тага |
грэ́тай грэ́тае |
грэ́тага |
грэ́тых |
| Д. |
грэ́таму |
грэ́тай |
грэ́таму |
грэ́тым |
| В. |
грэ́ты (неадуш.) грэ́тага (адуш.) |
грэ́тую |
грэ́тае |
грэ́тыя (неадуш.) грэ́тых (адуш.) |
| Т. |
грэ́тым |
грэ́тай грэ́таю |
грэ́тым |
грэ́тымі |
| М. |
грэ́тым |
грэ́тай |
грэ́тым |
грэ́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
грэ́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грэ́ты |
грэ́тая |
грэ́тае |
грэ́тыя |
| Р. |
грэ́тага |
грэ́тай грэ́тае |
грэ́тага |
грэ́тых |
| Д. |
грэ́таму |
грэ́тай |
грэ́таму |
грэ́тым |
| В. |
грэ́ты (неадуш.) грэ́тага (адуш.) |
грэ́тую |
грэ́тае |
грэ́тыя (неадуш.) грэ́тых (адуш.) |
| Т. |
грэ́тым |
грэ́тай грэ́таю |
грэ́тым |
грэ́тымі |
| М. |
грэ́тым |
грэ́тай |
грэ́тым |
грэ́тых |
Кароткая форма: грэ́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
грэ́ты подверга́вшийся нагрева́нию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грэ́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад грэць.
2. у знач. прым. Цёплы, падагрэты. Грэтая вада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Грэ́та
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Грэ́та |
Грэ́ты |
| Р. |
Грэ́ты |
Грэ́т |
| Д. |
Грэ́це |
Грэ́там |
| В. |
Грэ́ту |
Грэ́т |
| Т. |
Грэ́тай Грэ́таю |
Грэ́тамі |
| М. |
Грэ́це |
Грэ́тах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
грэць, грэ́ю, грэ́еш, грэ́е; грэ́ты; незак.
1. Перадаваць сваю цеплыню.
Сонца грэе.
2. Рабіць цёплым, награваць.
Г. малако.
3. Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду.
Кажух грэе добра.
4. перан. Супакойваць, суцяшаць.
Г. сэрца.
Грэюць матуліны вочы.
◊
Грэць рукі на чым (разм., неадабр.) — нажывацца несумленным спосабам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сагрэ́ць, -грэ́ю, -грэ́еш, -грэ́е; -грэ́ты; зак.
1. што. Зрабіць цёплым, гарачым.
С. малако.
Сонца сагрэла зямлю.
2. каго-што. Перадаць каму-, чаму-н. сваю цеплыню.
С. дзіця на руках.
3. Суцешыць, падпадзёрыць, ажывіць (словам, пачуццём, думкаю, праяўленнем клопату).
С. сваёй дабрынёй (перан.).
|| незак. саграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. саграва́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагрэ́ць, -грэ́ю, -грэ́еш, -грэ́е; -грэ́ты; зак.
1. што і чаго. Зрабіць цёплым ці гарачым.
Н. вады.
2. што. Узняць тэмпературу ў памяшканні.
Н. пакой.
3. перан., каго-што. Падмануўшы, прымусіць панесці страту (разм., іран.).
Н. на вялікую суму грошай.
|| незак. награва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.); наз. награва́нне, -я, н.
|| наз. нагрэ́ў, -грэ́ву, м. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)