грэ́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́к грэ́кі
Р. грэ́ка грэ́каў
Д. грэ́ку грэ́кам
В. грэ́ка грэ́каў
Т. грэ́кам грэ́камі
М. грэ́ку грэ́ках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грэк,

гл. гракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэк м Greche m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Максім Грэк

т. 9, с. 544

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Феафан Грэк

т. 16, с. 341

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грэ́кі, -аў, адз. грэк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

|| ж. грача́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грэ́часкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hellene [ˈheli:n] n. (старажы́тны) грэк, элі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грек грэк, род. грэ́ка м., мн. грэ́кі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́кі, ‑аў; адз. грэк, ‑а, м.; грачанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грачанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Greche

m -n, -n грэк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)