грымзо́лі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
грымзо́лі |
| Р. |
грымзо́ляў |
| Д. |
грымзо́лям |
| В. |
грымзо́лі |
| Т. |
грымзо́лямі |
| М. |
грымзо́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грымзо́лі, -ляў (ед. грымзо́ля ж.) разг. кара́кули
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Грымзо́лі ’крымзолі, каракулі’ (БРС), таксама крымзо́лі, грымзуль ’непрыгожае пісьмо’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. мовы. Параўн. польск. gryzmolić ’пісаць каракулямі’, gryzmoły ’каракулі’ (польск. словы да gryźć; падрабязна Слаўскі, 1, 363–364).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скрайзо́ліць ‘скрэсліць’ (стаўб., Жд. 2). Да крэйзаць (гл.); да словаўтварэння параўн. грымзо́ліць, гл. грымзолі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)