грызня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. грызня́
Р. грызні́
Д. грызні́
В. грызню́
Т. грызнёй
грызнёю
М. грызні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

грызня́, -і́, ж.

1. Бойка паміж жывёламі.

Г. сабак.

2. перан. Жорсткая сварка, спрэчка.

Кожны вечар у хаце пачыналася г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грызня́ прям., перен. грызня́, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грызня́ ж., прям., перен. грызня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грызня́, ‑і, ж.

1. Барацьба, кусанне адзін аднаго зубамі (у жывёл). Грызня сабак.

2. перан. Сварка, спрэчка. Грызуцца не толькі Верамейчыкі. Рэдка ў якой хаце няма грызні. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грызня́ ж

1. Beißeri f -, -en (пра сабак і г. д);

2. перан Streiteri f -, -en; Geplänkel n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згрызо́та, -ы, ДМо́це, ж. (разм.).

1. Спрэчкі, звадкі, грызня.

2. Душэўныя мукі, перажыванні, смутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трасяні́на ж.

1. (действие) тря́ска;

2. ссо́ра, грызня́, дря́зги мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрызо́та ж., разг.

1. ссо́ра, грызня́;

2. перен. душе́вные му́ки; тоска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калатня́ ж., разг.

1. ссо́ра, грызня́, дря́зги мн.;

2. (драка) сва́лка, потасо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)