групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, мн. -і, -по́вак, ж.

1. гл. групаваць.

2. Група (у 2 знач.), аб’яднанне.

Літаратурныя групоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

групо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. групо́ўка групо́ўкі
Р. групо́ўкі групо́вак
Д. групо́ўцы групо́ўкам
В. групо́ўку групо́ўкі
Т. групо́ўкай
групо́ўкаю		 групо́ўкамі
М. групо́ўцы групо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

групо́ўка ж. группиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

групо́ўка, ‑і, ДМ ‑поўцы; Р мн. ‑повак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. групаваць і групавацца.

2. Аб’яднаная група, якая адасобілася ад каго‑, чаго‑н. Палітычныя групоўкі. Літаратурныя групоўкі. □ У канцы лістапада.. нямецка-фашысцкае камандаванне спрабавала дэблакіраваць акружаную групоўку. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

групо́ўка ж

1. (дзеянне) Gruppíerung f -, -en;

2. (войска) Gruppíerung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

групава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак., каго-што.

Аб’ядноўваць у групы, класіфікаваць.

Г. дадзеныя эксперыментаў.

|| зак. згрупава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны.

|| наз. групава́нне, -я, н. і групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ударная групоўка

т. 16, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ультрапра́вый ультрапра́вы;

ультрапра́вая группиро́вка ультрапра́вая групо́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grouping [ˈgru:pɪŋ] n. групо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

группиро́вка ж.

1. (действие) групава́нне, -ння ср., групо́ўка, -кі ж.;

2. (объединение) групо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)