групка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
групка́м |
групка́мы |
| Р. |
групка́ма |
групка́маў |
| Д. |
групка́му |
групка́мам |
| В. |
групка́м |
групка́мы |
| Т. |
групка́мам |
групка́мамі |
| М. |
групка́ме |
групка́мах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гру́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гру́пка |
гру́пкі |
| Р. |
гру́пкі |
гру́пак |
| Д. |
гру́пцы |
гру́пкам |
| В. |
гру́пку |
гру́пкі |
| Т. |
гру́пкай гру́пкаю |
гру́пкамі |
| М. |
гру́пцы |
гру́пках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
групко́м (группово́й комите́т) групка́м, -ма м. (групавы́ камітэ́т);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)