групаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
групаво́д |
групаво́ды |
| Р. |
групаво́да |
групаво́даў |
| Д. |
групаво́ду |
групаво́дам |
| В. |
групаво́да |
групаво́даў |
| Т. |
групаво́дам |
групаво́дамі |
| М. |
групаво́дзе |
групаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
групаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Кіраўнік групы (на занятках, рабоце і пад.). [Нампаліт] паведаміў, што сёння ў шаснаццаць ён збірае групаводаў палітзаняткаў. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
группово́д групаво́д, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)