грузі́цца, гружу́ся, гру́зішся, гру́зіцца; незак.

Складваць свой груз, адпраўляючыся ў дарогу.

Г. на параход.

|| зак. пагрузі́цца, -гружу́ся, -гру́зішся, -гру́зіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гружу́ся гру́зімся
2-я ас. гру́зішся гру́зіцеся
3-я ас. гру́зіцца гру́зяцца
Прошлы час
м. грузі́ўся грузі́ліся
ж. грузі́лася
н. грузі́лася
Загадны лад
2-я ас. грузі́ся грузі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гру́зячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грузі́цца несов., возвр., страд. грузи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грузі́цца, гружуся, грузішся, грузіцца; незак.

1. Прымаць, забіраць груз; нагружацца. Параход грузіцца.

2. Садзіцца куды‑н., на што‑н. разам са сваім грузам. Войска пачало грузіцца ў эшалон.

3. Зал. да грузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузі́цца sich beláden*, sich (D) eine Last áufladen*; (пра войскі) зал. стан verláden wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагрузі́цца гл. грузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузи́ться возвр., страд. грузі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

Папоўніцца, дапоўніцца грузам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ладава́цца разм зал. стан камерц (грузіцца) geláden wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́грузіцца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

Высадзіцца адкуль‑н. з грузам. Яшчэ ўночы часць выгрузілася з цягніка і стала на колы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)