грузі́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грузі́нка грузі́нкі
Р. грузі́нкі грузі́нак
Д. грузі́нцы грузі́нкам
В. грузі́нку грузі́нак
Т. грузі́нкай
грузі́нкаю		 грузі́нкамі
М. грузі́нцы грузі́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

грузі́нка,

гл. грузіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузі́ны, -і́н, адз. грузі́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грузіі.

|| ж. грузі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грузі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузи́нка грузі́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gruzinka

ж. грузінка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Georgian​1 [ˈdʒɔ:dʒən] n.

1. грузі́н; грузі́нка;

the Georgians грузі́ны

2. грузі́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грузі́ны, ‑аў; адз. грузін, ‑а, м.; грузінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грузінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грузінскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ау́л, ‑а, м.

Паселішча на Каўказе і ў Сярэдняй Азіі. Грузінка, і сонца, і снежныя горы, Віно вінаграднае, месяц і зоры, Шчаслівыя сонечна саклі, аулы... О, колькі прастору для думкі чулай! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)