грубія́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грубія́нка грубія́нкі
Р. грубія́нкі грубія́нак
Д. грубія́нцы грубія́нкам
В. грубія́нку грубія́нак
Т. грубія́нкай
грубія́нкаю		 грубія́нкамі
М. грубія́нцы грубія́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грубія́нка ж. грубия́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грубія́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да грубіян.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубія́нка ж gróbe Persón

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грубія́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які груба і дзёрзка адносіцца да іншых.

|| ж. грубія́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грубія́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грубия́нка грубія́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boor [ˈbʊə] n. dated грубія́н; грубія́нка; хам; ха́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

savage​1 [ˈsævɪdʒ] n. dated дзіку́н; дзіку́нка; ва́рвар; грубія́н; грубія́нка; хам; ха́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

boor

[bʊr]

n.

грубія́н -а m., грубія́нка f.; некульту́рны, нявы́хаваны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неве́жа м., ж.

1. (о мужчине) недаліка́тны, -нага м., няве́тлівы, -вага м.; (о женщине) недаліка́тная, -най ж., няве́тлівая, -вай ж.; (грубиян) грубія́н, -на м.; (грубиянка) грубія́нка, -кі ж.;

2. разг., уст., см. неве́жда.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)