Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гру́бкаж. голла́ндская пе́чка, голла́ндка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гру́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Рмн. ‑бак; ж.
Невялікая пакаёвая печ, звычайна для абагрэву. Дзе-нідзе курыўся дым: паліліся грубкі, каб сагрэцца людзям у калядны марозны вечар.Каваль.Маша адышла, прытулілася плячамі да гарачай грубкі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГРУ́БКА,
невялікая пакаёвая печ, звычайна для абагрэву. Вядома здаўна, на Беларусі пашырана з 2-й пал. 16 ст. Рабілі грубкі з цэглы, абліцаванай дэкар. пліткай, гаршковай паліванай і непаліванай кафляй. Выкарыстоўвалі ў жыллі, грамадскіх будынках (корчмах, аўстэрыях, ратушах, аптэках і інш.).
У сядзібных і палацавых будынках 16 — пач. 20 існавалі па-мастацку аздобленыя грубкі (сядзібныя дамы ў вёсках Агарэвічы Ганцавіцкага, Дзераўная Стаўбцоўскага р-наў, г.п. Карэлічы, г. Шклоў, палац у Нясвіжы і інш.). У дэкоры выкарыстоўвалі паліхромную ўзорыстую кафлю (вёскі Асташын і Дзяляцічы Навагрудскага р-на), з рэльефнымі геральдычнымі выявамі (Заслаўе, Лагойск, Нясвіж, Дзяржынск), з раслінным і інш. арнаментам.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гру́бкаж. (печ) Káchelofen m -s, -öfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гру́бка
(польск. grubka, ад с.-в.-ням. gruobe)
невялікая пакаёвая печ, звычайна для абагрэву.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Гру́бка ’галандская печ’. Рус.гру́ба, укр.гру́ба, гру́бка. Запазычанне з польск.gruba, grubka, а гэта з ням. (с.-в.-ням.) gruobe. Гл. Рудніцкі, 741; Фасмер, 1, 462.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
подто́покм. (печка)гру́бка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
potbelly stove
гру́бкаf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)