грубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца грубым, страчваць мяккасць.

Голас грубее.

Рукі грубеюць.

2. Траціць далікатнасць, станавіцца менш культурным.

|| зак. агрубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е, загрубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пагрубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грубе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. грубе́ю грубе́ем
2-я ас. грубе́еш грубе́еце
3-я ас. грубе́е грубе́юць
Прошлы час
м. грубе́ў грубе́лі
ж. грубе́ла
н. грубе́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час грубе́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грубе́ць I несов. грубе́ть, огрубева́ть

грубе́ць II несов. плотне́ть; толсте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца грубым, страчваць мяккасць. Рукі грубеюць. // Станавіцца рэзкім, гучным, непрыемным (пра голас). Голас грубее.

2. Страчваць далікатнасць, рабіцца менш культурным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрубе́ць гл. грубець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агрубе́ць гл. грубець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагрубе́ць гл. грубець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грубе́ть несов. грубе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее.

Зак. да грубець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огрубева́ть несов. грубе́ць, рабі́цца гру́бым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)