гриб грыб, род. гры́ба м.;

бе́лый гриб бараві́к;

ходи́ть по грибы́ хадзі́ць у грыбы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гавару́шка ж. (гриб) говору́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгру́зд м. (гриб) по́дгруздь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддубо́вік м. (гриб) дубо́вик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

борови́к (гриб) бараві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Грыб ’грыб’. Рус. гриб, укр. гриб, польск. grzyb, чэш. hřib, балг. гриб. Прасл. *gribъ ’тс’. Паходжанне слова не вельмі яснае, шмат гіпотэз (агляд у Трубачова, Эт. сл., 7, 127–128). Верагоднай здаецца версія, паводле якой *gribъ < *gribati < *grebti: у аснове данай назвы ляжыць падабенства грыба да кучкі зямлі, якую нагарнулі; Трубачоў, там жа, 127. Гл. яшчэ Якабсон, Word, 8, 1952, 387; далей Фасмер, 1, 457–458.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

масля́к, -ка́ м. (гриб) маслёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгру́здак, -дка м. (гриб) подгру́здок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рашэ́тнік м., обл. (гриб) мохови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бараві́к, -ка́ м. бе́лый гриб; борови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)