греть несов. грэць,
◊
греть ру́ки грэць ру́кі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выграва́ць несов., разг. греть, прогрева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грэць несов.
1. греть;
со́нца грэ́е зямлю́ — со́лнце гре́ет зе́млю;
2. (делать тёплым) греть; нагрева́ть;
г. но́гі — греть но́ги;
г. ваду́ — греть (нагрева́ть) во́ду;
3. перен. (успокаивать, утешать) согрева́ть;
г. сэ́рца — согрева́ть се́рдце;
4. перен. леле́ять;
г. надзе́ю — леле́ять наде́жду;
5. перен., прост. (взыскивать, наказывать) греть;
за гэ́та трэ́ба г. — за э́то на́до греть;
◊ г. ру́кі — греть ру́ки;
г. у ка́рак — греть в ше́ю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Грэць ’грэць’. Рус. греть, укр. грі́ти, польск. grzać, чэш. hřáti, серб.-харв. гре̏јати, гри̏јати, гре̏ти, балг. гре́я, ст.-слав. грѣꙗти ’грэць’, грѣти сѧ. Прасл. *grěti, *grějati. Звязана складанымі аблаўтнымі адносінамі з *gorěti ’гарэць’. Падрабязна аб магчымых і.-е. сувязях слав. *grě‑ Трубачоў, Эт. сл., 7, 116–117.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)