грачанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. грачанё́ грачаня́ты
Р. грачаня́ці грачаня́т
Д. грачаня́ці грачаня́там
В. грачанё́ грачаня́т
Т. грачанё́м грачаня́тамі
М. грачаня́ці грачаня́тах

Іншыя варыянты: грачаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грачаня́ і грачанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня грака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грачанё,

гл. грачаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грачаня́ и грачанё, -ня́ці ср. грачо́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грачаня́ і грачанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня грака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грачаня н, грачанё н júnge Sáatkrähe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грачаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. грачаня́ грачаня́ты
Р. грачаня́ці грачаня́т
Д. грачаня́ці грачаня́там
В. грачаня́ грачаня́т
Т. грачанё́м грачаня́тамі
М. грачаня́ці грачаня́тах

Іншыя варыянты: грачанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грачо́нок м. грачаня́ и грачанё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачарне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць чорным, чарнейшым. Пачарнеў лес, скінуўшы на дол апошняе сваё залатое ўбранне, асірацелі голыя палеткі. Краўчанка. Грачанё за гэтыя дні падрасло і яшчэ больш пачарнела. Якімовіч. Твар .. [Любы Лук’янскай] пачарнеў ад болю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)