гра́фіці
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гра́фіці |
гра́фіці |
| Р. |
гра́фіці |
гра́фіці |
| Д. |
гра́фіці |
гра́фіці |
| В. |
гра́фіці |
гра́фіці |
| Т. |
гра́фіці |
гра́фіці |
| М. |
гра́фіці |
гра́фіці |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
графі́ці
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
графі́ці |
графі́ці |
| Р. |
графі́ці |
графі́ці |
| Д. |
графі́ці |
графі́ці |
| В. |
графі́ці |
графі́ці |
| Т. |
графі́ці |
графі́ці |
| М. |
графі́ці |
графі́ці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
графі́ці нескл., мн. граффи́ти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графі́ці, нескл., мн.
Старажытныя надпісы бытавога або культавага зместу, надрапаныя на сценах будынкаў, прадметах бытавога прызначэння і пад.
[Іт. graffiti.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
графі́ці-стыль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
графі́ці-стыль |
графі́ці-сты́лі |
| Р. |
графі́ці-сты́лю |
графі́ці-сты́ляў |
| Д. |
графі́ці-сты́лю |
графі́ці-сты́лям |
| В. |
графі́ці-стыль |
графі́ці-сты́лі |
| Т. |
графі́ці-сты́лем |
графі́ці-сты́лямі |
| М. |
графі́ці-сты́лі |
графі́ці-сты́лях |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гра́фіці-стыль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гра́фіці-стыль |
| Р. |
гра́фіці-сты́лю |
| Д. |
гра́фіці-сты́лю |
| В. |
гра́фіці-стыль |
| Т. |
гра́фіці-сты́лем |
| М. |
гра́фіці-сты́лі |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ГРАФІ́ЦІ
(італьян. graffito мн. лік ад graffito літар. надрапаны),
старажытныя надпісы, зробленыя вострымі прадметамі на сценках будынкаў і розных рэчах. Графіці часта знаходзяць пры раскопках стараж. і сярэдневяковых гарадоў і паселішчаў у многіх краінах свету. Гэтыя гіст., прысвячальныя, магічныя і інш. надпісы маюць вял. значэнне для вывучэння рэлігіі, побыту, мовы, пісьменнасці стараж. і сярэдневяковых грамадстваў. На тэр. Беларусі найб. стараж. графіці 11 ст. знойдзены ў Сафійскім саборы ў Полацку. На вял. плоскім камені ў падмурку выдрапаны імёны людзей, якія яго будавалі: «Давидъ, Тоума, Микоула», «Петър, Воришько» і слова «Къпьсь». Графіці 12 ст. выяўлены на прасліцах, амфарах у Мінску, Навагрудку, Пінску, Віцебску, Друцку. Яны даюць звесткі аб імёнах, бытавой лексіцы. Графіці 13 ст. знойдзены ў Спаскай царкве ў Полацку, Благавешчанскай царкве ў Віцебску. Выяўлена некалькі графіці 15 ст., якія маюць дакладнае датаванне іх напісання, напр. графіці пра смерць Казіміра IV Ягелончыка, вял. князя ВКЛ і караля Польшчы, і ўступленне на трон яго сына Аляксандра. Косці з надпісамі і малюнкамі выяўлены на гарадзішчы Маскавічы (Браслаўскі р-н). Выкананнем да графіці блізкія берасцяныя граматы.
Г.В.Штыхаў.
т. 5, с. 415
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
графі́ці
(іт. graffiti)
старажытныя надпісы бытавога або культавага зместу, надрапаныя на сценах будынкаў, прадметах бытавога прызначэння і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
graffiti [grəˈfi:ti]n. pl. графі́ці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
graffiti
н. нескл. графіці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)