графі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. графі́тавы графі́тавая графі́тавае графі́тавыя
Р. графі́тавага графі́тавай
графі́тавае		 графі́тавага графі́тавых
Д. графі́таваму графі́тавай графі́таваму графі́тавым
В. графі́тавы (неадуш.)
графі́тавага (адуш.)		 графі́тавую графі́тавае графі́тавыя (неадуш.)
графі́тавых (адуш.)
Т. графі́тавым графі́тавай
графі́таваю		 графі́тавым графі́тавымі
М. графі́тавым графі́тавай графі́тавым графі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

графі́тавы графи́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графі́тавы, графі́тны Graphít-; graphíthaltig (які ўтрымлівае графіт)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

графі́т, -у, М -фіце, м.

1. Мінерал цёмнага колеру з класа самародных элементаў, разнавіднасць вугляроду, ужыв. для вырабу алоўкаў, змазачных матэрыялаў і пад.

2. Стрыжань у сярэдзіне алоўка.

|| прым. графі́тны, -ая, -ае і графі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кало́ідна-графі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кало́ідна-графі́тавы кало́ідна-графі́тавая кало́ідна-графі́тавае кало́ідна-графі́тавыя
Р. кало́ідна-графі́тавага кало́ідна-графі́тавай
кало́ідна-графі́тавае		 кало́ідна-графі́тавага кало́ідна-графі́тавых
Д. кало́ідна-графі́таваму кало́ідна-графі́тавай кало́ідна-графі́таваму кало́ідна-графі́тавым
В. кало́ідна-графі́тавы (неадуш.)
кало́ідна-графі́тавага (адуш.)		 кало́ідна-графі́тавую кало́ідна-графі́тавае кало́ідна-графі́тавыя (неадуш.)
кало́ідна-графі́тавых (адуш.)
Т. кало́ідна-графі́тавым кало́ідна-графі́тавай
кало́ідна-графі́таваю		 кало́ідна-графі́тавым кало́ідна-графі́тавымі
М. кало́ідна-графі́тавым кало́ідна-графі́тавай кало́ідна-графі́тавым кало́ідна-графі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

графи́товый графі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аквада́г

(ад аква- + англ. dag = графітавы пыл)

сумесь графіту з вадою, якая выкарыстоўваецца для пакрыцця ўнутранай паверхні электравакуумных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АКВАДА́Г,

калоідна-графітавы прэпарат для ўтварэння электраправодных пакрыццяў на ўнутр. і вонкавай паверхнях электравакуумных прылад. Для ўнутр. пакрыццяў выкарыстоўваюць водную суспензію танказдробненага графіту, для вонкавых — сумесь графітавага парашку з арган. лакамі. Можа выконваць ролю электродаў, служыць для адводу эл. зарадаў з унутр. паверхні абалонкі прылады, аховы яе ад дзеяння вонкавых эл. палёў і забеспячэння эл. кантактаў паміж асобнымі вузламі электравакуумных прылад.

т. 1, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)