гра́фскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гра́фскі гра́фская гра́фскае гра́фскія
Р. гра́фскага гра́фскай
гра́фскае		 гра́фскага гра́фскіх
Д. гра́фскаму гра́фскай гра́фскаму гра́фскім
В. гра́фскі (неадуш.)
гра́фскага (адуш.)		 гра́фскую гра́фскае гра́фскія (неадуш.)
гра́фскіх (адуш.)
Т. гра́фскім гра́фскай
гра́фскаю		 гра́фскім гра́фскімі
М. гра́фскім гра́фскай гра́фскім гра́фскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гра́фскі гра́фский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да графа, належыць графу. Графскі тытул. Графскі палац.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́фскі gräflich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

граф, -а, мн. гра́фы, -аў, м.

Дваранскі тытул, вышэйшы за баронскі, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| ж. графі́ня, -і, мн. -і, -фінь.

|| прым. гра́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́фский гра́фскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hrabiowski

графскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

баро́н, ‑а, м.

Дваранскі тытул, ніжэйшы за графскі. // Асоба, якая мае такі тытул.

[Фр. baron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gräflich

a гра́фскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гра́фства, -а, н.

1. Графскі тытул.

2. мн. -ы, -аў. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Англіі, ЗША і іншых краінах.

3. Пры феадалізме: зямля, якая знаходзілася ва ўладанні графа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)