графама́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. графама́нка графама́нкі
Р. графама́нкі графама́нак
Д. графама́нцы графама́нкам
В. графама́нку графама́нак
Т. графама́нкай
графама́нкаю		 графама́нкамі
М. графама́нцы графама́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

графама́нка ж. графома́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да графаман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, ахоплены графаманіяй.

|| ж. графама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. графама́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графома́нка графама́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)