Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
графа́, -ы́, мн. гра́фы і (з ліч. 2, 3, 4) графы́, граф, ж.
1. Палоска або слупок на лісце паперы, абазначаныя дзвюма вертыкальнымі лініямі.
2. Раздзел тэксту; рубрыка.
Г. ў анкеце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
графа́ж.графа́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графа́графа́, -фы́ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графа́, ‑ы, ж.
1. Палоска, слупок, калонка паміж дзвюма вертыкальнымі лініямі (у класных журналах, канторскіх кнігах і пад.). У графе, дзе былі выведзены адзнакі за апошні квартал, па мове ў Рыгоравым табелі красавалася прыгожа выпісаная настаўніцай чацвёрка.Краўчанка.
2. Раздзел тэксту; рубрыка.
[Ад грэч. graphē — рыса, лінія.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
графа́ж. Spálte f -, -n, Rubrík f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
графа-
(гр. grapho = пішу)
першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «які адносіцца да пісьма, почырку, чарчэння».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
графа́
(гр. graphe = рыса, лінія)
1) паласа або слупок паміж дзвюма вертыкальнымі лініямі ў табліцах, канторскіх кнігах, класных журналах і інш.;
2) раздзел тэксту; рубрыка 2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
графа́
(гр. graphe = рыса, лінія)
1) паласа або слупок паміж дзвюма вертыкальнымі лініямі ў табліцах, канторскіх кнігах, класных журналах і інш.;
2) тое, што і рубрыка 2.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ГРАФА...
(ад грэч. graphō пішу),
першая састаўная частка складаных слоў, што абазначае: які адносіцца да пісьма, почырку, напісання, напр., графалогія, графаманія.