гратуа́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гратуа́р |
гратуа́ры |
| Р. |
гратуа́ра |
гратуа́раў |
| Д. |
гратуа́ру |
гратуа́рам |
| В. |
гратуа́р |
гратуа́ры |
| Т. |
гратуа́рам |
гратуа́рамі |
| М. |
гратуа́ры |
гратуа́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гратуа́р
(фр. grattoir, ад gratter = скрэбці)
сталёвы інструмент у выглядзе кароткага клінка на ручцы, які выкарыстоўваецца гравёрамі і мастакамі для зняцця няроўнасцей на метале, гіпсе, лішняй фарбы на паперы і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)