граназа́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. граназа́н
Р. граназа́ну
Д. граназа́ну
В. граназа́н
Т. граназа́нам
М. граназа́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

граназа́н, ‑у, м.

Ртутна-арганічны прэпарат для пратручвання насення перад пасевам. Граназан вельмі ядавіты, таму пры рабоце з ім трэба строга выконваць усе правілы бяспекі, указаныя ў адпаведных інструкцыях. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

граназа́н

(ад лац. granum = зерне + sanus = здаровы)

ртутна-арганічны ртуцьарганічны прэпарат для пратручвання насення перад пасевам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)