грамні́ца
‘свечка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
грамні́ца |
грамні́цы |
| Р. |
грамні́цы |
грамні́ц |
| Д. |
грамні́цы |
грамні́цам |
| В. |
грамні́цу |
грамні́цы |
| Т. |
грамні́цай
грамні́цаю |
грамні́цамі |
| М. |
грамні́цы |
грамні́цах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
грамні́цы, ‑ніц.
1. толькі мн. Свята ў хрысціян, якое прыпадае на 15 лютага па новаму стылю ў праваслаўных і на 2 лютага ў католікаў. Ужо мінулі і грамніцы, Аселі пругкія снягі, І дзень на новыя граніцы Свае заносіць берагі. Колас.
2. адз. (грамні́ца, ‑ы, ж.). Свечка, якую асвячаюць у царкве або касцёле на грамніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)